17 Δεκεμβρίου 2017

Τα χαρακτηριστικά του συνετού ανθρώπου

Χαρακτηριστικά του συνετού ανθρώπου είναι η ελευθερία από κάθε παράλογο αίσθημα, εμπαθή διάθεση και κίνηση. Απ’ αυτά θα προκύψει ο έλεγχος και η κυριότητα πάνω στα νοήματα και θα ακολουθήσει η ορθή και αλάνθαστη χρήση των πραγμάτων.
Επίσης το πράο και ήπιο της συμπεριφοράς προς τους συνανθρώπους του, το ταπεινό φρόνημα, ως προς τον εαυτό του. Το συμπαθές, το εύσπλαχνο, το ευεργετικό προς όλους, καθώς και η σταθερότητα της θελήσεως στις αποφάσεις, που θα παίρνει, σε αντίθεση με την προηγούμενη ακαταστασία.
Η ακριβέστερη περιγραφή

16 Δεκεμβρίου 2017

Tο να κάνεις λάθος είναι ανθρώπινο, το να συγχωρείς θεϊκό

 Μπορεί οι δεκαετίες να περνούν, ωστόσο, όπως φαίνεται, η συγχώρεση παραμένει ακόμα η κορυφή του υψηλότερου βουνού, που χρειάζεται χρόνος και μόχθος για να την πατήσεις και βλέποντας τη από τη γη, απλά δυσανασχετείς για το αν θα τα καταφέρεις κ εν τέλει οπισθοχωρείς.
 Τι είναι, όμως, αυτό που καθιστά τόσο δύσκολη τη συγχώρεση;Πολλοί πιστεύουν ότι όσοι συγχωρούν είναι ευάλωτοι και αφήνουν τον εαυτό τους ανοιχτό και εκτεθειμένο σε νέες πληγές.
 Με το να μη συγχωρούμε θεωρούμε πως προστατευόμαστε, χωρίς, ωστόσο, να αντιλαμβανόμαστε ότι ουσιαστικά συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο, μιας και επιτρέπουμε στο θυμό και την πικρία να μας εξουσιάζουν και να μας πληγώνουν βαρύτερα, καθιστώντας μας ακόμα πιο αδύναμους.
 Στην πραγματικότητα ο ορισμός της συγχώρεσης προκύπτει από την ίδια την ετυμολογία της λέξης.
 Συν+χωρώ σημαίνει

15 Δεκεμβρίου 2017

Η γκρίνια έχει κατάρα

Η γκρίνια στη βαθύτερη κατανόησή της είναι διαμαρτυρία. Μια βαθιά έλλειψη θετικότητας και αποδοχής του εαυτού μας και του κόσμου. Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει συναντήσει στη ζωή του γκρινιάρηδες ή που ο ίδιος λιγότερο ή περισσότερο δεν έχει διαδραματίσει αυτό τον ρόλο, του ανικανοποίητου και απόλυτα αρνητικού ανθρώπου.
Ο Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης αναφέρεται στο θέμα αυτό μ’ ένα εκπληκτικό κείμενο που αξίζει να το προσέξουμε. Λέγει: “Η γκρίνια έχει κατάρα. Είναι σαν να καταριέται ο ίδιος ο άνθρωπος τον εαυτό του.... 
Στην Ήπειρο γνώριζα δύο γεωργούς.
Ο ένας ήταν οικογενειάρχης και είχε ένα – δύο χωραφάκια και εμπιστευόταν τα πάντα στον Θεό. Εργαζόταν όσο μπορούσε, χωρίς άγχος. “Θα κάνω ό, τι προλάβω”, έλεγε. Μερικές φορές άλλα δεμάτια σάπιζαν από την βροχή, γιατί δεν πρόλαβε να τα μαζέψει, άλλα που τα σκόρπιζε ο αέρας, και όμως για όλα έλεγε “δόξα σοι ο Θεός” και όλα του πήγαιναν καλά. Ο άλλος είχε πολλά

Κατηγορούσαν την Παναγία

Κάποιος Χριστιανός βρέθηκε κάποτε σε ένα κύκλο προτεσταντών, οι οποίοι κατηγορούσαν την Παναγία και έλεγαν, ότι δεν είναι Αγία. Ο Ορθόδοξος αισθάνθηκε πολύ άσχημα, αλλά δεν ήταν πνευματικά τόσο καταρτισμένος, ώστε να τους απαντήσει καταλλήλως.
Προσευχήθηκε λοιπόν στο Θεό να τον βοηθήσει, έστω κάτι να πεί, γιατί ο ίδιος δεν ήξερε τι έπρεπε να κάνει.Τότε,σαν να άρχισε κάποιος να του μιλάει από μέσα του, ρώτησε τους προτεστάντες:
-Σε ποιο Όρος έγινε η μεταμόρφωση του Χριστού;
– Στο Όρος Θαβώρ απάντησαν εκείνοι.
-Και γιατί ονομάστηκε Άγιο, το Όρος αυτό, ξαναρώτησε ο Ορθόδοξος.
– Γιατί πάτησε εκεί ο Χριστός, απάντησαν εκείνοι.
-Και δεν είναι Αγία η Παναγία, που είχε 9 μήνες το Χριστό στην κοιλιά της, ήταν η απάντηση του Ορθοδόξου.
Αυτό είναι! Μου έχει συμβεί και εμένα. Όταν δεν γνωρίζουμε τι πρέπει να πούμε σε μια περίσταση, προσευχόμενοι στο Θεό με πίστη και ταπείνωση (κάνοντας μια μικρή προσευχή μέσα μας), ο Θεός θα σού βάλει λόγια στο στόμα σου και θα μιλήσεις καταλλήλως, ακόμα και αν δεν είσαι γνώστης του αντικειμένου!!!

ΠΗΓΗ

8 Δεκεμβρίου 2017

Θεέ μου, πάρε με!


Θεέ μου, πάρε με! Πόσοι άνθρωποι σε δύσκολες στιγμές δεν το λένε! Οι περισσότεροι όμως δε γνωρίζουν ότι είναι αμαρτία και ότι αποτελεί έλλειψη υπομονής και ελπίδας στη βοήθεια του Θεού.
Το ακόλουθο όμως περιστατικό, το βεβαιώνει ξεκάθαρα.
Το διηγήθηκε με πολλή ταπείνωση και συναίσθηση ένας σεβαστός ιερέας, ο οποίος έχει πνευματικά παιδιά και στην επαρχία και στην Αθήνα.
Είπε: «Εγώ, αφ’ ότου έγινα ιερέας , με κυνήγησε η συκοφαντία (το σύγχρονο μαρτύριο) .
Πότε με τον έναν τρόπο , πότε με τον άλλον, με πίκραιναν και με καταρράκωναν πολλοί, με

7 Δεκεμβρίου 2017

Πίσω από την δοκιμασία κρύβεται η ευλογία του Θεού


Η θλίψης είναι κακό πράγμα. Αλλά πίσω απ’ αυτό, πίσω από τον πόνο, πίσω από την θλίψη, πίσωαπό την δοκιμασία, κρύβεται η ευλογία του Θεού, κρύβεται η αναγέννησης, η ανάπλασις του ανθρώπου, της οικογενείας. Οι πάντες σχεδόν την μεταστροφή τους την οφείλουν σε κάποια δοκιμασία. Νομίζουν ότι πηγαίνουν όλα ωραία∙ τους παίρνει ο Θεός το παιδί∙ κλάματα κακό, κ.λ.π. Έρχεται και επισκιάζει έπειτα η χάρις του θεού και ειρηνεύουν οι άνθρωποι∙ και πλησιάζουν την εκκλησία, πλησιάζουν την εξομολόγηση, πλησιάζουν τον ιερέα. Χάριν του παιδιού πάνε στην εκκλησία ο πόνος τους κάνει ν’ αναζητήσουν, να προσευχηθούν υπέρ αναπαύσεως, να κάνουν τις λειτουργίες.Ο πόνος απαλύνει την καρδιά και την κάνει δεκτική των λόγων του θεού, ενώ πρώτα ήταν σκληρή, δε δεχόταν. π.χ, ένας άνθρωπος στο σφρίγος της νεότητος∙ εγώ είμαι σκέφτεται και κανένας άλλος δεν είναι. Να πτυχία, να και οι δόξες, να κι η υγεία, να κι οι ομορφιές, να κι όλα. Όταν όμως τον
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...